امام‌زاده روح الله علیه السلام از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السلام و از امام‌زادگان مورد تکریم و تعظیم و دارای کرامات مشهود فراوان می‌باشد. اگر چه از گذشته به دلیل وجود مرقد مطهر ایشان در محوطه‌ی ارگ شاهنشاهی و بعدها در حریم ساختمان مخابرات، امکان زیارت این سید جلیل القدر به شکل گسترده وجود نداشته و بسیاری از افراد حتی از وجود مقبره‌یایشان اطلاعی نداشتند، اما میزان ارادت ساکنین و کسبه‌ی قدیمی باب همایون و محله‌های اطراف به ایشان در حدی بوده است که علیرغم محدودیت‌های موجود، زیارت امام‌زاده به خصوص در روزهای دوشنبه را بر خود فرض و واجب می‌دانستند. طبق کتب تاریخی و نسب شناسی مانند تحفه الازهار (صفحه‌ی 161) و سراج الأنساب  (صفحه‌ی 46) این امام‌زاده‌ی بزرگوار اوائل قرن دهم هجری می‌زیسته است و تاریخ آخرین بازسازی مرقد مطهر ایشان مطابق با تاریخ مندرج بر روی کتیبه‌ی قدیمی بقعه، به سال 1311 هجری قمری (1272 هجری شمسی) می‌رسد.

با توجه به این که پیش از انقلاب اسلامی ساختمان مرتفع مخابرات در قسمت شمالی این آستان مقدس احداث گردید، عملاً بقعه‌ی مطهر که اتاق کوچکی به مساحت حدود 12 متر بوده، جزئی از محوطه‌ی ساختمان مذکور محسوب شده و با توجه به شرایط امنیتی موجود، اجازه‌ی تردد به زائرین داده نمی‌شد. پس از انقلاب اسلامی نیز با توجه به بمب‌گذاری منافقین کوردل در جوار ساختمان مخابرات، شرایط امنیتی ادامه یافته و زائرین تنها در روزهای دوشنبه و آن هم به مدت چند ساعت امکان تردد به محوطه‌ی ساختمان مخابرات جهت زیارت امام‌زاده را داشتند.

با تلاش سازمان اوقاف و امور خیریه و همکاری شرکت مخابرات و سازمان میراث فرهنگی در سال 1390 این بقعه‌ی مطهر از ساختمان مخابرات منفک شده و کلنگ زنی طرح جامع عمرانی آن در روز عید سعید غدیر توسط حجت الاسلام و المسلمین محمدی ریاست محترم سازمان اوقاف و امور خیریه انجام و در ابتدای ماه مبارک رمضان سال 1393 فاز اول آن به بهره‌برداری رسید.